Biografie

Charles Wellens is de zoon van Eugenius Franciscus Wellens, een industrieel die in Lummen rond 1900 een brouwerij oprichtte, en van Maria Mathildis Fredrix, uit de stam van Christiaen Fredrix. De jonge Charles heeft helemaal geen belangstelling voor het brouwersvak maar wel voor tekenen en schilderen.

Hij is een leerling van Jos Damien, die rond 1910 te Halen woonde. Vanaf zijn 18de volgt hij een opleiding aan de Koninklijke Academie voor Beeldende Kunsten te Leuven onder de leiding van o.a. Omer Dierickx, waarbij hij zich later in het atelier te Brussel mag vervolmaken.

Bij het begin van de 1ste wereldoorlog wordt een deel van Lummen, waaronder ook het ouderlijk huis en zijn atelier, door de Duitsers vernield. Charles vetrekt via Nederland naar Engeland waar hij zich ten dienste stelt van het vaderland. Hij treedt in 1921 in het huwelijk met Madeleine Haven en vestigt zich bij de schoonouders te Hasselt.

Zijn werken zijn in te delen in 3 periodes: decoratieve en bijbelse taferelen met sterke invloed van Dierickx (periode kort voor en tijdens de oorlog), schetsen uit het leven van de buitenmens in zijn typisch milieu en tenslotte Kempische landschappen, boerderijen, hutten en interieurs. Naast olieverfschilderijen (o.a. met paletmes) maakt Wellens ook pastels, aquarellen, potlood- en houtskooltekeningen.

In zijn laatste levensjaren legt hij al zijn energie en liefde voor de Kempen in een immens kunstwerk: het Panorama van de Kempen. Het Sint-Hubertuscomité van Wiemesmeer vraagt hem in 1954 een decor te schilderen voor een tentoonstelling. Voor hem is dat dé gelegenheid om een oude levensdroom te vervullen en een unieke kans om het authentiek Kempens landschap in al zijn facetten in één geheel samen te brengen. Hij schildert zeven doeken van 4 meter bij 2 meter en vier kleinere panelen tot een volledig panoramisch schilderij van 33 meter lang en 2 meter hoog. Na een turbulente geschiedenis wordt uiteindelijk het Panorama van de Kempen terug samengebracht in een speciaal ontworpen ruimte in het bezoekerscentrum De Lieteberg van het Nationaal Park Hoge Kempen en is het momenteel het enige panoramisch schilderij in Vlaanderen.

Panorama van de Kempen (1955), permanent geëxposeerd in De Lieteberg, Zutendaal

Onder de belangrijkste tentoonstellingen vermelden we Antwerpen, Brussel, Luik, Hasselt, Gent, Charleroi en verder in Frankrijk: Lille, Rouen, Le Havre, Metz en Bath in Engeland. Op een retrospectieve tentoonstelling in Hasselt in 1957 worden een 50-tal werken van hem voorgesteld. Naar aanleiding van de 100ste verjaardag van zijn geboorte worden in 1989  op een overzichtstentoonstelling te Lummen een 70-tal werken getoond. Naast een artistieke waarde hebben de werken van Wellens ook een wetenschappelijke waarde: het zijn documenten die door de geschiedschrijver en folklorist kunnen geraadpleegd worden.

Wellens is ook de auteur van het boek 'De Ziel van mijn schoon Kempenland'. Het wordt uitgegeven in 1951 naar aanleiding van een retrospectieve tentoonstelling te Lummen. Hij beschrijft er enkele van zijn tochten door de Kempen. In dit dagboek laat hij zijn liefde voor de Kempen blijken, maar tevens ook de zorg om deze levenscultuur voor de volgende generaties te bewaren. Dat jaar (1951) begint hij ook te filmen. Het wordt een 16 mm kleurenfilm over de tochten in de Kempen met als titel 'Zo was mijn Kempen'.

Wellens is tevens een groot promotor voor de oprichting van het Openluchtmuseum van Bokrijk. Als eerbetoon aan één van de drijvende krachten achter dit initiatief wordt de eerste hoeve op dit domein de Wellenshoeve genoemd. In feite betreft het hier de hoeve Engelen uit Lummen, die meerdere malen door Wellens op doek wordt vereeuwigd. Wellens heeft enkele maanden voor zijn dood de opening van het Openluchtmuseum in 1958 nog mogen meemaken. Hij krijgt de eretitel 'conservator van de Kempen'.

In 1988 wordt het 'Genootschap kunstschilder Charles Wellens' opgericht te Lummen met als doel de herinnering aan de schilder levend te houden. Zij organiseren o.a. de tentoonstelling 'Charles Wellens en zijn leerlingen' (1995) en 'Charles Wellens en tijdsgenoten' (1998). Nadien organiseren ze in 2006 de tentoonstelling 'Charles Wellens 1889-1958' in het GCOC Oosterhof te Lummen. Op deze tentoonstelling zijn meer dan 200 werken te zien. Er verschijnt tevens in oktober 2006 het kunstboek 'Charles Wellens 1889-1958'. In 1989 wordt op de plaats, waar zijn geboortehuis stond, een gedenkplaat onthuld en tevens een borstbeeld van de kunstenaar in het park op het gemeenteplein.

Meer informatie over zijn werk vind je op de website van het Genootschap Charles Wellens.